ΡΙΠΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΥΛΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
√
Οί Σκοπιανοί ούδέποτε πρόκειται να πάρουν το όνομα πού έπιθυμούν γιατί άπλώς δεν είναι Μακεδόνες άλλά άνεμομαζέματα. Θα δείτε πώς ή Μακεδονία μαζί με το Άγιο Όρος είναι ένα είδος Έκκλησίας πού κρατά τά σκήπτρα. Ό Κύριος θα βοηθήσει για τά περαιτέρω.
√
Μπορεί κάποιοι να έπιβουλεύονται καί να έπιθυμούν άλλαγές στα Πατριαρχεία καί δή σ΄ αύτό των Ίεροσολύμων. Χριστιανοί μου μην άφήνετε άνυπεράσπιστα τά Πατριαρχεία. Να γνωρίζεται καλώς ότι έκεί πού μαρτύρησε ό Κύριος δεν μπορεί να άλλάξει τίποτε. Οί Ίσραηλίτες πού το έπιχειρούν άς κοιτάξουν πάνω καί θα δούν το φωτεινό ένδυμα του Χριστού. Άς έγκαταλείψουν το έμπόριο ψυχών…
√
Να θυμάστε πώς δεν είναι τυχαίο πώς ό Άγιος Ίωάννης ό Θεολόγος ήρθε στην Πάτμο καί στο συγκεκριμένο νησί ό Κύριος του άνοιξε τους όφθαλμούς καί του έκαμε την άποκάλυψη για το τι θα έβλεπαν οί άνθρωποι τά κατοπινά χρόνια. Ώ ! άνθρωποι άφήστε τά λανθασμένα σχέδιά σας με τά πυρηνικά καί τά ναρκωτικά. Θα μού πείτε αύτά φέρνουν το εύκολο χρήμα. Όμως χριστιανοί μου αύτά σκορπούν καί το θάνατο.
√
Ό Κύριος σε μια παραβολή Του είπε για να ανέβει κάποιος πνευματικά πρέπει να αγωνισθεί όπως ό μεταξοσκώληκας σιγά σιγά. Γιατί στο τέλος γίνεται το πιο ακριβό μετάξι. Γιατί τότε είναι ανεβασμένος καί έτοιμος να θυσιασθεί για την πίστη του. Να μοιάσετε λοιπόν σ΄ αύτό το μικρό σκουληκάκι για να γίνετε θησαυρός καί κιβωτός του πνεύματος. Στη ζωή του μεταξοσκώληκα θα ανακαλύψετε τά όπλα για να θωρακισθείτε πνευματικά.
√
Καλό θα είναι οί Σκοπιανοί καί οί Τούρκοι να συμμαζέψουν τά πολλά πονηρά σχέδιά τους. Οί Σκοπιανοί δεν θα γίνουν ποτέ Μακεδόνες. Καί οί Τούρκοι να αφήσουν άμέσως την Κύπρο ελεύθερη γιατί είναι ελληνική. Γι΄ αύτό Έλληνες Χριστιανοί να πιστεύετε καί να έχετε εμπιστοσύνη στους ουράνιους αγγέλους πού ό Κύριος έστειλε προκειμένου να αλλάξουν τά δεδομένα.
√
Η σιωπή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά καί την Έκκλησία τής Ελλάδος στο ζήτημα που προέκυψε με την 16σέλιδη εμετική καί θεομίσητη αναφορά του Πάπα περί παπικού πρωτείου ερμηνεύεται ως ενοχή. Το απαράδεκτο αυτό κείμενο, επαληθεύει καί δικαιώνει όλους αύτούς καί δή τους μοναχούς τής Μονής Εσφιγμένου πού διέγνωσαν εγκαίρως ότι τά οίκουμενιστικά ανοίγματα Αθήνας καί Κωνσταντινουπόλεως είναι άνευ ούσίας…… Η Ίερά κοινότητα του Αγίου Όρους πάντως, όπως πληροφορούμαστε θα δώσει την πρέπουσα απάντηση στον αμετανόητο Επίσκοπο τής Δύσεως.
√
Να προσεύχεσθε για το καλό της ανθρωπότητας καί ο Κύριος θα είναι μαζί σας. Προσευχηθείτε για να αντιμετωπισθεί ο πειρασμός από τον οποίο δονείται όλος ο πλανήτης. Πειρασμός πού έχει να κάνει, με το ποιος θα καταφέρει να πάει πρώτος στα άδυτα του ούρανίου θόλου. Πειρασμός πού έχει καταλάβει πολλές χώρες καί λαούς καί φυλές σ΄ όλες τις ηπείρους. Άς ξέρουν όλοι αυτοί οι κουφιοκέφαλοι, πώς ό Θεός έχει λάβει τά μέτρα του. Διπλά δίκτυα αόρατα συγκροτούν τον ουράνιο θώκο. Ο Κύριος είναι πολύ οργισμένος καί θα προστατεύσει τους άνθρώπους από επικίνδυνα τερτίπια.
√
Ποιός είναι ο Πάπας Βενέδικτος 16ος;
Πάπας και Παπισμός
Ύστερα από την επίσκεψη του Πάπα Βενέδικτου 16ου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, σε μια προσπάθειά του να επιταχυνθούν οι διαδικασίες της ενώσεως με την παπική εκκλησία, απηύθυνε επιστολή στον Πάπα με την οποία τον καλεί να συναντηθούν στη Ραβέννα της Ιταλίας, κατά το προσεχές φθινόπωρο, προκειμένου να ηγηθούν από κοινού του θεολογικού διαλόγου, που θα αρχίσει εκεί.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, σκοπός του κ. Βαρθολομαίου είναι να ευρεθεί ένας τρόπος, ένα οικουμενικό (δηλ. οικουμενιστικό) εκκλησιαστικό διοικητικό σχήμα, το οποίο θα εγκρίνει εκάστοτε τη λειτουργία του παπικού πρωτείου. Μια οικουμενική σύνοδος θα έχει την αρμοδιότητα να αποφασίζει πότε το παπικό πρωτείο θα μπορεί να ενεργεί ως όργανο της οικουμενικής εκκλησίας ( Ορθοδόξου και παπικής) και πότε όχι!
Όπως δήλωσε σχετικώς ο διαβιβαστής της πατριαρχικής επιστολής προς το Βατικανό, επίσκοπος Περγάμου Ιωάννης, σε Ιταλό δημοσιογράφο,
Δεν μπορούν να υπάρχουν παρεμβάσεις χωρίς απόφαση, που να λαμβάνεται από κοινού με τους άλλους Επισκόπους. Με δυό λόγια ο Επίσκοπος της Ρώμης οφείλει να δρα μαζί με την σύνοδο.
Επομένως, ερωτά ο εν λόγω δημοσιογράφος, « Ο ποντίφικας, όχι πλέον ως απόλυτος άρχων, αλλά σε συνεννόηση με ένα αντιπροσωπευτικό όργανο;».
-« Ακριβώς (απαντά ο Περγάμου). Είναι ένα οικουμενικό πρωτείο, που δρα πάντα από κοινού με τη σύνοδο»! Και συμπληρώνει,
« Οι ορθόδοξοι είναι έτοιμοι να δεχθούν την ιδέα ενός οικουμενικού πρωτείου. Σύμφωνα με τους κανόνες της Εκκλησίας, Ο Επίσκοπος Ρώμης είναι πρώτος»!
Αν λοιπόν το σκεπτικό της Πατριαρχικής επιστολής προς τον Πάπα είναι σε κύριες γραμμές, η συγκρότηση οικουμενικής εκκλησίας, με ύψιστο όργανο συνοδική επιτροπή με εξουσία εγκρίσεως της λειτουργίας του παπικού πρωτείου ως οικουμενικού, η όλη υπόθεση μοιάζει με δονκιχωτικό μύθο ή, το χειρότερο, με έντεχνη υποδούλωση της Ορθοδοξίας στο παπικό πρωτείο, με τη μάσκα οικουμενικής συνόδου! Διότι δεν είναι δυνατόν να φανταστεί κανείς ποτέ τον Πάπα εξαρτώμενο, ως προς τη χρήση του εξουσιαστικού πρωτείου του, από μία οικουμενική αρχή, να στερηθεί δηλ. της απόλυτης εξουσίας του, να κάνει μία τέτοια χρήση εντελώς ελεύθερα και μόνο κατά τη δική του κρίση!
Οπωσδήποτε βέβαια το πατριαρχικό εγχείρημα, όπως έχει σχεδιασθεί, εμφανίζει τον κ. Βαρθολομαίο και τους συμβούλους του να είναι σίγουροι για τη συνεργασία τους αυτή με τον Πάπα, προκειμένου η λειτουργία του πρωτείου του να υπαχθεί εγκριτικώς σε μια οικουμενική σύνοδο. Αλλά μία τέτοια σιγουριά δείχνει εύγλωττα ότι οι πρωτομάστορες του πατριαρχικού εγχειρήματος δεν γνωρίζουν τον Πάπα!
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο ΠΑΠΑΣ; Πόσο αξιόπιστος είναι στις επικοινωνιακές σχέσεις του; Πόσο ειλικρινής είναι στους λόγους του; Ποια εικόνα έχει δείξει, ο συγκεκριμένος Πάπας Βενέδικτος 16ος, στον παγκόσμιο περίγυρο, κατά το μικρό διάστημα της θητείας του στον παπικό θρόνο;
ΙΔΟΥ λοιπόν ποιος είναι ο Πάπας!
Ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος έχει δείξει προςτα έξω το κάτωθι προφίλ, το οποίο συνθέτουν κάποια σχετικά δημοσιεύματα.
Σε άρθρο δημοσιευμένο στην εφημερίδα « Καθημερινή», στο φύλλο της Κυριακής 29 Απριλίου τρ. έτ., με τίτλο, « Ο Άγνωστος Πάπας Βενέδικτος», το οποίο ελήφθη από την διεθνώς έγκριτη εφημερίδα «HeraldTribune», σκιαγραφεί βασικά χαρακτηριστικά της νοοτροπίας και της ψυχολογίας του Πάπα, τα οποία το παρουσιάζει ως άγνωστο, στο βαθμό που παραμένει αινιγματικά προσωπικότητα για την παγκόσμια κοινή γνώμη»!
«Ήδη, σημειώνεται στο εν λόγω άρθρο, ότι αν και κλείνει δύο χρόνια στο παπικό αξίωμα δεν έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των πιστών, πράγμα το οποίο επέτυχαν οι περισσότεροι από τους προκατόχους του». Αλλά και στο ευρύτερο φάσμα της πλανητικής σφαίρας, « βρίσκεται στη μέση του καταλόγου των σεβασμίων προσωπικοτήτων του πλανήτη… στη Γερμανία απ’ όπου κατάγεται, οι δημοσκοπήσεις φέρουν τον Δαλάι Λάμα και τον προπονητή της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, να προηγούνται του νέου ποντίφικα ως «μοντέλα» συμπεριφοράς και θαυμαστής προσωπικότητας»!
Ως προς τον αινιγματικό χαρακτήρα της προσωπικότητας του Πάπα, προστίθεται ότι, « Δεν τίθεται ζήτημα αν ο Βενέδικτός είναι αρεστός, πλην όμως είναι σαφές ότι η παγκόσμια κοινή γνώμη δυσκολεύεται να κατανοήσει την προσωπικότητά του»!
Επί πλέον, ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου « Ο Άγνωστος Πάπας», DavidGibson, επισημαίνει ένα εξαιρετικώς σημαντικό και συγχρόνως κρίσιμο για κάθε επικοινωνιακή σχέση του Ποντίφικα χαρακτηρολογικό στοιχείο της προσωπικότητός του, το οποίο σχετίζεται με την αξιοπιστία των λόγων του, « Ο κόσμος πείθεται από τις πράξεις που έπονται της ρητορικής και μέχρι σήμερα οι πράξεις του Πάπα Βενέδικτου δεν βρίσκονται σε αρμονία με τα λόγια του»!
Εξάλλου η ασυμφωνία αυτή λόγων και πράξεων του Πάπα, έγινε αντιληπτή και κατά την επίσκεψή του στο Οικ. Πατριαρχείο, κατά την επικοινωνία του με Τούρκους παράγοντες, γεγονός που έγινε αφορμή να χαρακτηρισθεί ο Πάπας ως διπλωμάτης! Η εφημ. « Ημερησία» (2/3-12-06) έγραψε ότι ο Πάπας, κατά την επίσκεψή του αυτή, «εμφανίσθηκε ως διπλωμάτης ενωτικός και συμφιλιωτικός». Διαψεύδοντας χιλιάδες εθνικιστές αποκάλεσε την Τουρκία « γέφυρα θρησκειών». Ενώ όμως, σημειώνει ο αρθρογράφος, «Ο Ποντίφικας μίλησε για αλληλεγγύη των θρησκειών, απέφυγε να απευθύνει στους μουσουλμάνους ανοιχτή πρόσκληση για διάλογο».
Αλλά και η εφημ. «Συνάντηση» (1-12-06) δίνει έμφαση στη διπλωματική πολιτική του Πάπα, όταν γράφει, « Ο Πάπας πήγε στην αρμενική μητρόπολη της Κωνσταντινούπολης. Εκεί με διπλωματική γλώσσα και χωρίς να αναφέρει τη λέξη “γενοκτονία”, μίλησε για τα δεινά των Αρμενίων στη διάρκεια του περασμένου αιώνα». Επίσης και η εφημ. «Το Έθνος» (1-12-06) αναφέρεται στη διπλωματική συμπεριφορά του Πάπα στο Μπλε τζαμί, σημειώνοντας ότι, « Όταν ο Μουφτής της Κωνσταντινουπόλεως, που τον συνόδευε, είπε τώρα θα προσευχηθώ, ο Πάπας, όπως μετέδωσαν τα ξένα πρακτορεία, έμεινε λίγο με τα μάτια κλειστά και τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος, στη θέση της προσευχής των μουσουλμάνων, αλλά δεν πέρασε τα χέρια πάνω στο πρόσωπό του, όπως ορίζει το ισλαμικό τυπικό». Κατά την επίσκεψη του εντούτοις στην Αγία Σοφία, ο Πάπας, δε θέλησε να προσευχηθεί χριστιανικώς ενώπιον Τούρκων επισήμων!.
Ως προς την πραγματική δε στάση του Πάπα απέναντι των λοιπών χριστιανών, ο Gibsonσημειώνει στο δικό του άρθρο, ότι η ομιλία του Πάπα στο Regensburg( που έθιξε τους ισλαμιστές) ήταν « μια ευθεία επίθεση κατά των μη καθολικών χριστιανών». Ως γνωστόν, στην ομιλία αυτή, ο Πάπας έθεσε στο περιθώριο των εξελίξεων, μέσω των οποίων ο Χριστιανισμός διαμορφώθηκε οριστικά στη Ρώμη, την Ανατολική Εκκλησία. Η Ανατολική Εκκλησία, κατά τον Πάπα, δεν «εξελίχθηκε», γι’ αυτό αποτελεί απλώς μια αρχαία μορφή χριστιανικής εκκλησίας.
Τέλος, ο Πάπας στην ομιλία του, κατά την Θ. Λειτουργία, που ετέλεσε στην Έφεσο, ισχυρίσθηκε ότι, κατ’ αυτόν, ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη της ενότητος στην Εκκλησία, είναι η μέθοδος της Ουνίας! Με τη θέση του αυτή ακυρώνει εκ των προτέρων τη σημασία του θεολογικού διαλόγου, για την ενότητα των Εκκλησιών!
Ο Πάπας, λοιπόν, ο Βενέδικτος είναι και παραμένει για την παγκόσμια κοινότητα αινιγματική προσωπικότητα. Είναι διπλωμάτης και άρα ανειλικρινής και αναξιόπιστος στις επικοινωνιακές σχέσεις του και στους λόγους του, αφού η ρητορική του δεν επιβεβαιώνεται από τις πράξεις του.
Επομένως στη Ραβέννα, αν πραγματοποιηθεί η συνάντηση του κ. Βαρθολομαίου με τον Πάπα, δεν θα προκύψει το αποτέλεσμα, που αναμένει και έχει σχεδιάσει ο Πατριάρχης με τους συμβούλους του.
Ο Πάπας όπου προσκαλείται, δεν πηγαίνει για να τον «χειρισθούν». Αντίθετα, αν έχει συμφέρον από μια τέτοια ευκαιρία, θα προσέλθει, για να επιτύχει τους δικούς του σκοπούς. Ο Πάπας παντού θέλει να έχει «το πάνω χέρι»! Το αίτημά του αυτό, φανερό η μυστικό, θα το πραγματοποιήσει η απόλυτη ισχύς του εξουσιαστικού του πρωτείου!
Στη Ραβέννα ο άγνωστος Πάπας θα χειρισθεί τον γνωστό κ. Βαρθολομαίο!
Του κ. Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτ. Καθηγητού του Πανεπ. Αθηνών
Το Βατικανόν ξεσκεπάζει τους πρoδότας
ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ
Το Βατικανόν με μίαν «κίνησιν» την οποία έκανε κατά την 9ην Ιουλίου κυριολεκτικώς απεκάλυψε τας πραγματικάς προθέσεις δια την ψευδoένωσιν των «Εκκλησιών», συνετάραξε το Ελληνόφωνον Ορθόδοξον κατεστημένον και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, αφού δημοσίως το παρουσιάζει ως αφελές, στερούμενον στρατηγικής έναντι του παπισμού και προδοτικόν δια την Ορθοδοξίαν και του Θεοφόρους Πατέρας της, ενώ εδικαίωσεν όλους τους Ορθόδοξους πιστούς και κατ’ επέκτασιν τους αγώνας του Ο.Τ. εναντίον όλων εκείνων των Εκκλησιαστικών παραγόντων, οι οποίοι εις το όνομα της διπλωματίας της αγάπης, την οποίαν εφηύρε το Βατικανόν, θυσιάζουν την Αλήθειαν της Πίστεώς μας.
Το Βατικανόν την 9ην Ιουλίου έδωσεν εις την δημοσιότηταν απόσπασμα κειμένου, δια του οποίου:
1) Διεκδικεί τον τίτλον της μοναδικής Εκκλησίας του Χριστού.
2) Κάμνει την χάριν εις τους Ορθοδόξους και αναγνωρίζει ότι έχουν και αυτοί πολλά στοιχεία καθαγιασμού και αληθείας. Πάντα ταύτα όταν οι παπικοί, οι οποίοι δήθεν έχουν τον καθαγιασμόν και κατέχουν την αλήθειαν, είαναι αιρετικοί, βαρύνονται με την μεγίστην παρεκτροπήν του Φιλιόκβε, δια του οποίου ανέδειξαν την αίρεσίν των.
Επί πλέον η κεφαλή των Παπικών ( ο Πάπας) δια του αλαθήτου ανεκηρύχθη εις Θεόν, διακηρύσσει ότι είναι ο αποκλειστικός αντιπρόσωπος του Χριστού επί της γης, ενώ προβάλλει την αρχομανία του διεκδικών ρόλον πνευματικού πλανητάρχου.
Παραλλήλως το κείμενον του Βατικανού επαναφέρει την διαστρέβλωσιν των λόγων του Κυρίου μας, δια της οποίας επέβαλε το πρωτείον του Πάπα. Κατηγορεί τας Ορθοδόξους Εκκλησίας, ότι πάσχουν από ένα «έλλειμμα» , επειδή δεν αναγνωρίζουν τον Πάπαν ως διάδοχον του Αποστόλου Πέτρου.
Αι διακηρύξεις αυταί αποδεικνύουν ότι ο παπισμός και ο Πάπας είναι αμετανόητοι και αμετακίνητοι εις τας αιρετικάς των θέσεις. Ο παπισμός δεν έχει κάνει ούτε εν βήμα πίσω. Απεναντίας το Οικουμενικόν Πατριαρχείον με τους εκπροσώπους των και αι εξηραμέναι Συκαί της Εκκλησίας της Ελλάδος συμπεριφέρονται ως πειθήνια όργανα του Βατικανού, κλονίζουν τον πιστόν λαόν με τας συμπροσευχάς, τα συλλείτουργα και την νοθείαν των Ιερών Κειμένων και των Ιερών Μυστηρίων, η οποία συντελείται από τον τρεμάμενον και κεκραγμένον συνομιλητήν του Βατικανού αλλά και από μίαν κουστωδίαν Μητροπολιτών και Ακαδημαϊκών, οι οποίοι συνειδητώς «πωλούν» την Ορθοδοξίαν εις το ¨ονομα της Ενώσεως των «Εκκλησιών» και της ψευδοαγάπης.
Το Βατικανόν επέτυχε το ακατόρθωτον. Άνευ αποκηρύξεως των αιρετικών του θέσεων η Ελληνόφωνος ηγεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας έρριψεν εις τον κάλαθον των αχρήστων τους αγώνας των Πατέρων της Εκκλησίας μας, εποδοπάτησε τας αρχάς της Πίστεώς μας, περιεφρόνησεν το πιστόν λαόν και διεκήρυξεν ότι ο παπισμός είναι ισότιμος με την Ορθόδοξον Εκκλησίαν. Και αφού τα έκαμναν όλα αυτά, ευρίσκονται αντιμέτωποι με επίσημον κείμενον του Βατικανού, το οποίον αναγνωρίζει ως Εκκλησίαν την Παπικήν, η οποία κατέχει την πραγματικήν αλήθειαν και έχει τον καθαγιασμόν.
Το επόμενον βήμα του παπισμού είναι να επαναφέρει εις το προσκήνιον την θεωρίαν ότι η Ορθοδοξία είναι αίρεσις. Η Ορθόδοξος, δυστυχώς, Εκκλησία ευρίσκεται εις χείρας εντίμων και ανεντίμων Εισκόπων. Οι τελευταίοι είναι ολίγοι. Αλλά επειδή είναι οργανωμένοι και στηρίζονται εις την ασέβειαν, το χρήμα, την ομοφυλοφιλίαν και εις άλλα βαρύτατα δια την Εκκλησίαν μας μαρτήματα, καθίστανται δυνατοί. Εις αυτούς στηρίζονται προδόται της Πίστεως Πατριάρχαι, Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι και νοθεύουν το Ορθόδοξον φρόνημα, τα Πατερικά κείμενα και τας αποφάσεις των Οικουμενικών και Τοπικών Συνόδων και τα μυστήρια της Εκκλησίας μας.
Αυτοί οι ξεφωνημένοι προδόται της πίστεως, οι οποίοι δεν έχουν ιερόν και όσιον, αποκαλούν όλους ημάς, τους υπερασπιστάς της πίστεως, Ταλιμπάν, οπισθοδρομικούς, συντηρητικούς, ξεπερασμένους, όταν το Βατικανόν δια του επισήμου κειμένου του δικαιώνει όλους ημάς και αποκαλύπτει τους προδότας της Πίστεως, οι οποίοι έφθασαν εις το σημείον να συμπροσεύχονται μετά των αιρετικών, των αλλοθρήσκων και να θέτουν εν διωγμώ τους υπερασπιστάς της Ορθοδοξίας. Το Βατικανόν όμως δια του κειμένου του δίδει έν ακόμη ηχηρόν ράπισμα εις τους βομβιστάς των θεμελίων της Ορθοδόξου Πίστεως, Πατριάρχας, Αρχιεπισκόπους, Επισκόπους και Ακαδημαϊκούς, διακηρύσσει ότι ο «διάλογος δεν μπορεί να είναι μία αφορμή, για να προσαρμόσει ή να μαλακώσει αυτό που πιστεύει ότι είναι». Διακηρύσσει δηλαδή ότι ο διάλογος είναι δια τόν διάλογον και ότι είναι αμετακίνητον εις τας θέσεις του.
Μετά από αυτήν την διακήρυξιν η Ελληνόφωνος ηγεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, εάν διατηρεί ακόμη κόκκον σινάπεως εκ της Πίστεώς μας, οφείλει να ζητήσει συγγνώμην από τον Πιστόν λαόν να αναγνωρίσει τα παραστρατημένα βήματά της προς την αίρεσιν, να διακηρύξει την αίρεσιν του παπισμού ότι παραμένει αναλλοίωτος, να τερματίσει τους προδοτικούς δια την Πίστιν Θεολογικούς Διαλόγους, να διακηρύξει ότι θα πολεμήσει ειρηνικώς τον παπισμόν και όλα τα παρακλάδια του και να οργανώση αγρυπνίας προς τιμήν όλων των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι ηγωνίσθησαν εναντίον του παπισμού, αποκαλύπτουσα την αίρεσιν και την πλάνην του.
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟΝ
Σχετικώς με το κείμενον του Βατικανού, εκ της πόλεώς του, την 10ην Ιουλίου, και ώραν 15 και 36 τα Ειδησεογραφικά Πρακτορεία ΑΠΕΜΠΕ, Γαλλικόν Πρακτορείον και Ρώυτερ μετέδωσαν τα ακόλουθα:
«Το Βατικανό διεκδικεί τον τίτλον μοναδικής πραγματικής Εκκλησίας του Χριστού για την Καθολική Εκκλησία σε έγγραφό του, που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και που εγκυμονεί τον κίνδυνο της αναζωπύρωσης της διαμάχης με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες.
Στο 16σέλιδο κείμενο με τίτλο «Απαντήσεις στα θέματα, που αφορούν διάφορες πτυχές του δόγματος της Εκκλησίας», το Βατικανό επαναλαμβάνει τις θέσεις, που είχαν αναπτυχθεί στο κείμενο Dominus Jesus, που είχε εκδοθεί το 2000 από τον τότε καρδινάλιο Γιόζεφ Ρατσιγκερ και είχε προκαλέσει έντονη πολεμική στον χριστιανικό κόσμο, κυρίως με τους Προτεστάντες, οι οποίοι δεν θεωρούνται βάσει αυτού μέλη πραγματικών «Εκκλησιών».
Στο χθεσινό κείμενο διευκρινίζεται ότι η οικουμενική δέσμευση του Βατικανού «δεν σημαίνει ότι η Καθολική Εκκλησία απαρνείται την πεποίθηση ότι είναι η μοναδική πραγματική «Εκκλησία του Χριστού» και περιγράφονται οι Ορθόδοξες Εκκλησίες ως πραγματικές Εκκλησίες, οι οποίες πάσχουν όμως, από ένα «έλλειμμα», καθώς δεν αναγνωρίζουν την αρχή του Πάπα.
Ωστόσο το έλλειμμα αυτό «είναι ακόμη πιο βαθύ» στα προτεσταντικά θρησκευτικά δόγματα – άποψη που είναι πολύ πιθανό να περιπλέξει περαιτέρω τις σχέσεις με τους Προτεστάντες.
Βεβαίως, επισημαίνεται στο κείμενο, βρίσκουμε εκτός της Καθολικής Εκκλησίας «πολλά στοιχεία καθαγιασμού και αλήθειας». Όμως οι ανατολικές Εκκλησίες που δεν αναγνωρίζουν τον Πάπα ως διάδοχο του (Αποστόλου) Πέτρου πάσχουν από ένα «έλλειμμα» και δεν είναι παρά «χωριστές Εκκλησίες» και οι «κοινότητες» των Προτεσταντών, που έχουν διαφορετική αντίληψη για την Θεία Ευχαριστία και την ιεροσύνη «δεν μπορούν να αποκληθούν Εκκλησίες».
Το Βατικανό υπογραμμίζει ωστόσο ότι ο οικουμενικός διάλογος «παραμένει πάντα μία από τις προτεραιότητες της Καθολικής Εκκλησίας, όπως επιβεβαίωσε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος». «Ωστόσο όπως γνωρίζετε έχει θεμελιώδη σημασία σε οποιοδήποτε είδος διαλόγου οι μετέχοντες να είναι σαφείς σε ό,τι αφορά την ταυτότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι ο διάλογος δεν μπορεί να είναι αφορμή, για να προσαρμόσει ή να μαλακώσει αυτό που πιστεύει ότι είναι».
Έως της εκδόσεως του παρόντος φύλλου δεν υπήρχεν επίσημος αντίδρασις και απάντησις υπό της Ελληνοφώνου ηγεσίας της Ορθοδόξου Εκκλησίας ( Οικουμενικόν Πατριαρχείον και την Ι. Σύνοδον της Ιεραρχίας της Ελλάδος).
Γ. ΖΕΡΒΟΣ